Mijn passie voor een...
Old English Sheepdog !
Hoe het allemaal begon...
Ik ben Chris Lembrechs, in 1976 gehuwd met Jan Van
Beirendonck.
Als klein meisje was ik altijd al gek van dieren, in het bijzonder van honden.
Na lang zeuren kreeg ik eindelijk op mijn 13de een hondje van mijn ouders,
maar het mocht niet groot zijn.
Toen mijn grootvader voor zichzelf een Teckel kocht en ik
die trots aan mijn ouders liet zien,
werd direct de toestemming gegeven voor zo'n tweede exemplaar, haar zusje.
Toen ik trouwde werd die natuurlijk meegenomen.
Een jaar later werd onze zoon Tom geboren en het jaar daarop onze zoon, Wim.
Flappy werd hun beste speelkameraadje maar ze werd ook een dagje ouder en ze
kreeg last van de zo gevreesde "Teckelverlamming".
Het werd uitkijken naar een andere hond, maar ditmaal zou het een grote hond
moeten zijn die lief is voor kinderen en een goede speelkameraad.
Allerlei boeken werden gelezen en er werd samen met de kinderen gekozen.
Onze keuze viel al snel op een Bobtail, een Old English
Sheepdog.
Natuurlijk gingen wij ons eerst goed informeren over het karakter en het
onderhoud van zo'n dier.
Ik was direct verliefd op deze "harige wollenbol".
In 1979 waren ze jammer genoeg nog niet zo talrijk te vinden in België en daarom
werd onze eerste Bobtail aangekocht in Engeland.
We wilden een pup uit een bepaalde combinatie bij de "Longdorhams Kennel" van
Marie Duffin.
De bestelling werd gemaakt maar de teef bleek leeg zodat we nog 9 maanden langer
moesten wachten op de nieuwe pup.
Op 3 september 1979 werd dan "Hush" geboren, Londorhams Melody met één blauw
oog, beiden goed gepigmenteerd.
Vader was Ch. Wenalt Andrew en de moeder Ch. Longdorhams Follies by George.
Ze was ontzettend aanhankelijk en vooral lief voor de kinderen die samen
onafscheidelijk werden.
Al vlug kwam er een tweede Bobtail bij: Field Flower of
Ragtime Bobby's met als roepnaam "Flo".
De fokker vroeg mij toen al om er shows mee te doen. Ik deed een poging
maar met twee bengels van 3 en 4 jaar,
beiden de hele dag uit werken gaan en dan no een nieuw huis aan het bouwen, was
dit een onbegonnen taak om goed te doen.
Na onze start met twee honden kwamen er meer en meer bij, toen in die tijd ook geadopteerden:
1. T- Irresistible of Ragtime Bobbies |
In 1981 besloten wijom met "Longdorhams Melody" een nestje te fokken.
Maar in de jaren 1985 tot 1990 werd de Bobtail heel
populair in België ingevolge een serie op TV.
Er kwam een overvloed aan puppy's wat resulteerde in slechte en foutieve
combinaties in de fok.
Er kwamen agressieve honden op de markt, dove en blinde honden, honden met
slechte heupen.
Het aantal geregistreerde pups steeg bij Sint-Hubertus van de jaarlijkse 40
stuks naar meer dan 400 om dan nog
maar te zwijgen over de pups met een kennelstamboom of zonder papieren waar we
geen weet van hebben.
Men kweekte maar voor het geld en hield geen rekening met karakter en
gezondheid.
Wij zijn toen tijdelijk gestopt met kweken omdat de
kandidaatkopers niet wilden luisteren naar onze goed
bedoelde uitleg en dat ze moesten opletten voor die afwijkingen en een hond
moesten kopen bij een erkende fokker
en niet bij een "broodfokker".
In 1990 bouwden wij een nieuw huis, ver buiten het
centrum van het dorp, ergens in de velden tussen de koeien en akkers
op een terrein van meer dan 4000 m². Plaats genoeg voor de honden en geen
last van nabije buren. Dat was de start van een nieuwe periode in ons
leven.
Tevens vroegen wij een officiële kennelnaam aan "Of Snowboot Bears".
Tot overmaat van ramp verdronk mijn dekreu, enkele maanden voor wij verhuisden,
in het zwembad. Hij was tijdens een zware nachtelijke storm uit
zijn hok geraakt en in het bad gesukkeld. Niemand had iets gehoord of
gemerkt en ik kocht een nieuwe dekreu in Engeland: Stourvale Question Mark,
uit de combinatie: Ch. Zottels Flamboyant & Ch. Stourvale Rosanne, met als
roepnaam "Quest". Ook deze keer vroeg de fokker ook om met hem shows te
doen.
Als beginneling in deze wereld werd ik tot iedereen zijn verbazing in een mum
van tijd Duits Kampioen. Dat werd de start van een nieuwe passie: shows
lopen.
Toen kocht ik een tweede reu in Nederland en die werd
mijn grootste showkampioen ooit en is vele 10.000 kilometers meegereden door
heel Europa:
"Our Snowboot Bear of Fool's Paradise", met als
roepnaam Snow.
Hij werd Internationaal, Belgisch, Luxemburgs, Pools, VDH, Nederlands, Europees
Kampioen en Europasieger 1998, Luxemburg Junior Winner, Brussels Winner, Belgian
Winner enz... .
Zo kocht ik ook bij andere kennels en maakte hen kampioen:
1. T - Ch. Prima Donna de Romanico |
Zelf heb ik ook al meerdere kampioenen gefokt:
1. T - Ch. Quitina Of Snowboot Bears |
Sinds mijn debuut in de showwereld vertelde men mij ook
zeker mee te doen aan de jaarlijkse Europese OES shows die ieder jaar
in een ander Europees land gehouden wordt. In 1993 was mijn eerste EURO
OES Show in Spanje en sindsdien ga ik ieder jaar naar
de EURO OES (ongeveer 150 Bobtails van over heel de wereld)
U kan mijn resultaten bekijken op de website onder "Resultaten".
Ieder jaar maakte ik ook de overtocht naar Engeland om te
gaan kijken naar de befaamde show "CRUFTS" waar zo'n 120 Bobtails aan deelnemen.
Meedoen was toen onbegonnen werk, gezien je hond enkele weken in quarantaine
moest voor dat hij het land in mocht. Wel had ik mij voorgenomen
om "als de kans zich voordoet, en de mogelijkheid er is, bij de eersten te zijn
om mee te doen".
En vanaf 2001 was dat mogelijk - na bijna een jaar van voorbereiding (inentingen
en bloedtests).
Vanaf de eerste deelname aan Crufts was ik steeds bij de geplaatsten.
Nadat ik reeds twee keer Res. Beste Teef
werd met Ch. Y'Wild Thing Of Snowboot Bears in 2003 en
Ch. Arconina Of Snowboot Bears in 2005, behaalde ik in 2011
een fanastisch resultaat:
Ch. Incognito Of Snowboot Bears werd er Beste Reu !
U kan mijn Crufts resultaten ook bekijken op de website onder "Resultaten".
Momenteel zijn er nieuwe, jonge Snowboot Bears in de running:
T - Romantic Rendez Vous With Kate of Snowboot Bears
T - Remember The Sweet Dreams of Snowboot Bears
T - Czarlinda's Quisit Ulla